Mijn ome Jan was rijk, maar leefde in een hel. Hij moest en zou het miljoen te pakken krijgen. Elke dag weer telde hij zijn geld, om te zien of hij de magische grens was gepasseerd.
Zenuwslopend hoor! Dan had zijn vrouw weer een dure bontjas gekocht. Was hij onverwacht zwaar aangeslagen door de belasting. Viel die tandheelkundige behandeling toch onder het eigen risico. Er was altijd wel wat, de TV ging kapot, de jaarafrekening van het waterleidingbedrijf viel tegen, of hij kreeg een parkeerbon aan zijn broek. Ellende, doffe ellende.
Met 999.999,99 euro op de bank kun je een prachtig leven hebben, net zo mooi als met die ene cent meer. Maar ome Jan moest en zou miljonair worden. Daar had hij alles voor over. Hij gaf voor zichzelf geen stuiver uit, gooide pas iets weg als hij zeker wist dat hij het nergens meer voor kon gebruiken en loerde constant op koopjes.
Op zekere dag kwam hij precies een tientje tekort om zijn doel te bereiken. Hij was daar stevig van ondersteboven en besloot in de frisse lucht de ergernis uit z’n lijf te lopen.
Maar, onderweg lachte het geluk hem plots toe! Midden op een druk kruispunt dwarrelde een tientje in de voorjaarswind.
Keihard sprintend op zijn totaal afgesleten sportschoenen vloog ome Jan erop af.
De bestuurder van de stadsbus trapte keihard op de rem en gooide z’n stuur om, maar…
Ger Belmer, liedjes & lichte gedichten 